Ervaringen

“Verkeer moet ‘in je systeem’ gaan zitten. Dat is ons gelukt. En over het algemeen vinden de leerlingen de verkeersactiviteiten ook heel leuk; alles wat anders is, is natuurlijk aantrekkelijk. In het begin hadden enkele leerkrachten iets van ‘verkeer, moet dat nou?’ Dat is veranderd.”

“Ik wil gewoon niet dat ‘mijn kinderen’ onder een auto komen. Zij moeten hier veilig kunnen komen en veilig weer naar huis terugkeren. Trouwens, wij zijn formeel als school verantwoordelijk voor de veiligheid tot een kwartier voor en na schooltijd. Het is dus een kwestie van willen èn moeten.”

“Wat je doet, krijg je dubbel en dwars terug. Je investeert in betrokkenheid.”


    Het lijkt soms wel of kinderen ‘vanzelf’ leren hoe zij zich moeten gedragen in het verkeer, maar dat is natuurlijk niet zo. Kinderen leren door (verkeers)opvoeding van de ouders, door te kijken èn na te doen wat anderen doen en door (verkeers)educatie op school.
    Scholen met het Verkeersveiligheidslabel Flevoland weten dat kinderen veilig verkeersgedrag niet alleen uit een boekje leren. Zij geven daarom binnen èn buiten het schoolgebouw verkeerslessen. Vaak inspireert het label scholen ook om hun educatieve verantwoordelijkheid op allerlei andere manieren te nemen. Zij spreken bijvoorbeeld kinderen en ouders op hun verkeersgedrag bij school aan. Of zij integreren verkeer tevens in andere lessen en activiteiten: school-thuisroutes bij wereldoriëntatie bijvoorbeeld, rekenen met remafstanden of aandacht voor fietsveiligheid en zichtbaarheid in het verkeer bij excursies of schoolreisjes.